Coghowriting©

Coghowriting©

Na tej stronie znajdują się pisane w języku polskim przykłady moich prac copywriterskich z różnych dziedzin.  

Coghowriting© - tę autorską nazwę utworzyłem od połączenia słów copywriting i ghostwriting. 

Odzież robocza – przydatna, urocza …

      Prawie każdy kto pracuje ma do czynienia, albo przynajmniej słyszał, o tak praktycznej kategorii ubrań jak odzież robocza. Jedni zakładają tę odzież chętnie i dobrowolnie, inni z większą lub mniejszą niechęcią i tylko dlatego, że na ogół muszą.

     Odzież robocza zakładana jest przy wykonywaniu jakiejś pracy, najczęściej fizycznej. W odróżnieniu od odzieży codziennej, ubrań roboczych w pracy raczej nie wybieramy. Zwykle są oferowane przez firmę, dla której pracujemy, a która ma obowiązek odzież roboczą zapewnić, zwłaszcza pracownikom fizycznym, jak to stanowi Kodeks Pracy.

Oczywiście, odzież roboczą można zakładać także przy wykonywaniu różnych prywatnych robót i prac np. we własnym ogródku czy gospodarstwie. Ma to znaczenie czysto praktyczne: po prostu odzież robocza i w pracy zarobkowej, i przy pracach domowych chroni ciało i ubrania nierobocze przed zabrudzeniami bądź uszkodzeniami mechanicznymi.

     Wydaje się interesujące, że wielu ludzi z odzieżą roboczą najczęściej kojarzy sobie ciemnoniebieskie, drelichowe spodnie, waciaki - zwane swojsko kufajkami, berety z antenkami, kaski oraz gumofilce. Niewykluczone, że dzieje się tak pod wpływem wiecznie żywych perypetii technika Maliniaka lub wybornych fachowców wykańczających skutecznie blok nr 4 (i przy okazji lokatorów) przy ulicy Alternatywy. 

Śliczne gumofilce są od lat produkowane m.in. przez firmy AGRO-GUM z Woli Gutowskiej czy Fagum-Stomil z Łukowa. Ten niezwykły produkt wyrabiany jest z naturalnej gumy metodą wulkanizacji w formach oraz z filcu. Na szczególną uwagę zasługuje gumofilc o sielskiej nazwie „boryna”, chętnie kupowany przez rolników, przerywających sobie pracą ciężki proces poszukiwania żon.  
    

    Tak więc, odzież robocza powinna być zakładana przez pracowników, zwłaszcza fizycznych, bez względu na to, czy jej fason jest w ich guście, czy też nie. Wygląd bowiem jest w pracy ważny, ale bezpieczeństwo ważniejsze.

(A. Trela, 10.03.2016)

Porównanie rozdzielczości obrazu w monitoringu 4K 1080p 720p D1

Porównanie rozdzielczości obrazu widzianego na ekranie dzięki różnym systemom monitoringu jest bardzo istotne przed podjęciem decyzji o zakupie sprzętu. Rozdzielczość wyrażana jest liczbą pikseli w liniach poziomych (rozdzielczość pionowa) oraz w liniach pionowych (rozdzielczość pozioma). Wyższa rozdzielczość na ogół oznacza lepszą jakość obrazu na ekranie monitora, jednakże faktycznie jakość ta jest w dużym stopniu uzależniona od parametrów elementów odbierających i przetwarzających obraz jako pierwsze, czyli obiektywu i matrycy kamery, a także rozdzielczości obsługiwanej przez monitor. Obraz z kamery o wyższej rozdzielczości na ekranie o niższej rozdzielczości będzie widziany bardzo dobrze, ale fragmentarycznie. I odwrotnie: obraz z kamery o niskiej rozdzielczości na ekranie o wyższej rozdzielczości będzie widoczny w całości, ale pomniejszony.

Poniżej porównujemy rozdzielczości systemów 4K, 1080p, 720p oraz D1.

Monitoring 4K zapewnia obraz cyfrowy o bardzo wysokiej rozdzielczości. Swoją nazwę zawdzięcza on około 4 tysiącom pikseli w 1 linii poziomej. Jest kilka standardów rozdzielczości 4K, z których najpopularniejsze  to 3840x2160 i 4096x2160, czyli 8Mpx. Obraz na ekranie obejmuje rozległy obszar (nawet do kilkuset metrów, np. prawie całych dużych parkingów, hal), jest wyraźny i szczegółowy praktycznie na całej głębi. Jest także możliwość uzupełnienia go czterema – z reguły najważniejszymi – wykadrowanymi fragmentami o rozmiarze VGA (karty graficznej 640x480 pikseli).  

W systemie monitoringu 1080p, (“Full HD”, Full High-Definition), wyświetlany jest obraz progresywny (bez tzw. przeplotu) składający się z 1080 linii poziomych (rozdzielczość pionowa) i 1920 pionowych (pozioma), czyli o rozmiarze  ponad 2 Mpx. Rozdzielczość taka zapewnia obraz wyraźny i bogaty w szczegóły, choć obejmujący mniejszy obszar niż w 4K (np. dość duży fragment parkingu czy hali). Rozdzielczość taka w zupełności wystarczy do monitorowania domu wraz z podwórkiem.

W monitoringu 720p (HD, High-Definition) –  pionowa rozdzielczość ekranu wynosi 720 linii poziomych zaś pozioma 1280 linii pionowych, czyli łącznie 0,92Mpx. Wyświetlany jest obraz progresywny, wyraźny i szczegółowy, lecz obejmujący obszar mniejszy (np. dom, podwórko) niż system 1080p. 

Dla monitoringu D1 (Full D1) rozdzielczość obrazu wynosi 720 pikseli w poziomie oraz 576 pikseli w pionie (720x576, czyli 0,4 Mpx) dla systemu PAL oraz 720x480 systemie NTSC. Taka rozdzielczość zapewnia wyraźny obraz niezbyt dużego obszaru (kilka metrów), zaś na dalszym planie szczegóły są zubożone. System D1 wydaje się najbardziej odpowiedni do monitorowania obiektów niezbyt rozległych i oddalonych, np. kasy w sklepie, gabloty.

Wyższa rozdzielczość oznacza jednak zwykle wyższą cenę urządzeń. Należy więc dobrze zastanowić się, czy potrzebny będzie obraz o większej rozdzielczości obejmujący większy obszar i więcej szczegółów, czy też wystarczająca okaże się rozdzielczość mniejsza obejmująca obszar mniej rozległy. Przy wyborze należy więc poważnie brać pod uwagę miejsce, w którym będzie zakładany monitoring.