Coghowriting© - NOTATKA PRASOWA (1)

Temat: Wybrane etyczne aspekty życia na podstawie filmu "Opiekun" 

Michela Franco.

    Meksykański reżyser Michel Franco, nagrodzony Złotą Palmą za najlepszy scenariusz na 68. Kanneńskim Festiwalu Filmowym w roku 2015, w swym głośnym filmie „Opiekun” porusza trudne i zarazem subtelne aspekty etyczne życia. Są to kontrowersyjne kwestie opieki nad nieuleczalnie chorymi, np. kontaktu emocjonalnego między personelem hospicjum a pensjonariuszami, etyki pielęgniarskiej, eutanazji, stosunku rodziny do chorego.

  Bohater filmu, David, pielęgnuje w hospicjum starsze, śmiertelnie chore osoby. Nawiązuje z podopiecznymi ścisłe relacje emocjonalne, niekiedy aż z nimi utożsamia. Pensjonariusze mają wielką potrzebę bliskości, ale i David angażuje się tak silnie zarówno z zawodowego powołania, jak i z chęci wypełnienia pustki w życiu, które nie oszczędziło zadania mu osobistej tragedii. Reżyser akcentuje, że praca może wywrzeć ogromny wpływ na życie i psychikę osoby kierującej się powołaniem, a nie tyko rutyną. Podopieczni, wyczuwając to poświęcanie się dla nich, darzą większym zaufaniem opiekuna niż swych najbliższych.

Prezentowanie zabiegów pielęgnacyjnych ingerujących w intymną sferę cielesności pensjonariuszy uzmysławia nam, że każdy może znaleźć się w sytuacji wymagającej korzystania z pomocy podczas podstawowych czynności. Jakże często okazuje się wtedy, że opiekę nad ukochaną osobą najbliższa rodzina powierza komuś trzeciemu. Czyni tak rzekomo z powodu nadmiaru obowiązków, co najczęściej stanowi zasłonę dla wygodnictwa oraz odrazy odczuwanej względem chorego.

   Bohater odmawia prośbie wycieńczonej chemioterapią kobiety o udzielenie pomocy w odebraniu życia, chociaż lituje się nad nią i jej współczuje. Kontrowersyjna kwestia eutanazji rodzi pytania o motywy odmowy i wątpliwości w jej stosowaniu wobec cierpiących i błagających o nią ludzi, mimo że np. usypianie zwierząt bez ich zgody jest akceptowane.

    Dzieło M. Franco skłania do zadumy nad życiem i zastanowienia nad postępowaniem w razie choroby i cierpienia kogoś bliskiego. Reżyser sygnalizuje, że każdy kiedyś może  potrzebować pomocy w niedoli, czego wiele dziś zdrowych osób często nie potrafi pojąć.